Depremde 2 çocuğunu kaydeden Azeri anne, gözyaşları içinde destek istedi

Azerbaycan uyruklu Yesfir Dönmez, eşi Emrah Dönmez ile 7 yıl önce Kıbrıs’ta tanıştı ve Hatay’da evlendi. 3 yıldır Hatay’da yaşamaya başlayan çiftin arasında son zamanlarda geçimsizlik başladı. Annesi rahatsızlanınca Yesfir Dönmez geçtiğimiz 2 Şubat’ta Kıbrıs’a gitti. 6 Şubat’a Hatay’a dönecek olan Yesfir Dönmez’in Hatay’da deprem olmasıyla dünyası başına yıkıldı. Yesfir Dönmez’in Antakya Ürgenpaşa Mahalesi’ndeki kayınbabasının ev yıkıldı. Dönmez’in enkaz altında kalan kayınbaba, kayınvalide, 4 yaşındaki kızı Yıldız ve 4 aylık oğlu Egemen hayatını kaybetti, eşi ve 6 yaşındaki oğlu Serkan ise hafif yaralı kurtarıldı. 7 Şubat’ta ancak Hatay’a dönebilen Yesfir Dönmez, çocuklarını gözyaşları içinde toprağa verdi. Acı olaydan sonra eşiyle arası iyice açılan Dönmez, kayınvalidesinin akrabası olan bir Suriyeli ailenin yanına sığındı. Her gün yakındaki çocuklarının mezarlarında gözyaşı döken anne Dönmez, hayatta kalan oğluyla yeni bir yuva kurabilmek için konteyner desteği istiyor.

"Şaka yapıyorlar sandım"

Azerbaycan uyruklu Yesfir Dönmez, 7 yıl önce Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ne annesini ziyarete gittiğinde, eşiyle orada tanıştıklarını Hatay’da evlenip, Kıbrıs’ta yaşamaya başladıklarını belirtti.

3 sene önce Hatay’a geldiklerini anlatan Dönmez, “Burada eşimle aramızda geçimsizlikler başladı. Hatay’a ben ve çocuklarım alışamadı. Azerbaycan vatandaşı olduğum için belirli aralıklarla ülkeye giriş çıkış yapmam gerekiyordu. Depremden 4 gün önce belinden rahatsızlanarak hastanelik olan annemin yanına Kıbrıs’a gittim. Deprem günü öğleye doğru Hatay’a dönecektim. Sabah eşimin kuzeni aradı, deprem oldu diye. Bende, ‘şaka yapıyorsun’ dedim. Kızımın dolabın altında kaldığını söyledi. Herkesi telefonla ulaşmaya çalıştım. Hemen dönüş bileti bulamadım. Sanki kıyamet kopmuştu aynı gün o depremi Kıbrıs’ta da hissettik” diye konuştu.

Dönmez, ulaştığı kişilerin Hatay’da yer yerinden oynadığını ve iki çocuğu ile kaynana ve kayınbabasının vefat ettiğini söylediklerini aktardı.

"Oğlumun cenazesini öptüm, kokladım"

7 Şubat öğle saatlerinde Hatay’a gelebildiğini kaydeden Dönmez, “Enkaz yerine geldim. Kayınbabam, kayınvalidem ve iki çocuğum o evde vefat etti. Eşim aynı binadan akşam saatlerinde hafif yaralı şekilde çıkarılıyor. Oğlum Serkan’ı yakına devrilen dolap koruyor, babasına üstüne yatıyor. Serkan ile Yıldız babasıyla birlikte salonda yatıyor. Kolon kızımın üzerine düşüyor orda vefat ediyor. 4.5 aylık Egemen isimli bebeğim ise kayınvalidemin yanında onlarla hayatını kaybediyor. 6 yaşındaki oğlum Serkan bana kardeşlerinin öldüğünü söyledi, inanamadım. 4.5 aylık bebeğimin cenazesini gördüğümde öptüm, kokladım. Öpmeye kıyamazdım buz gibi mosmordu, ayakları ezilmişti” diye konuştu.

"Çocuklarımla ölseydim"

“Keşke gitmeseydim” diye sitem eden Dönmez, “Öleceksem çocuklarımla birlikte ölürdüm. Bu acıyı yaşamazdım. Çocuklarımın mezarına geldiğim zaman hala öldüklerine inanmıyorum. Mezarlarına çiçekleri Serkan’la birlikte diktik. Geliyoruz, dua ediyoruz. Şükrediyoruz en azından mezarları var. Hayatım çok zor geçiyor, eşimle sorunlarımız devam ediyor. Çocuklarımda vefat edince iyice koptuk. Şuanda vefat eden kayınvalidemin Suriyeli akrabalarının yanında kalıyorum tek odalı bir evde. Başımı sokacağım bir konteyner istiyorum, kimseye yük olmak istemiyorum. Oğlumdan ayrılmak istemiyorum. Belirli aralıkla yine ülkeme giriş çıkış yapmam gerekiyor. Ayakta durabilmek için devletimizden yada hayırseverlerden bir konteyner istiyorum” dedi.

"Oğlumun cansız bedenine dokundum"

Çocuklarını en son 2 Şubat tarihinde gördüğünü hatırlatan Dönmez, “7 Şubat’ta oğlumun cansız bedenine dokundum. Allah kimseye evlat acısı vermesin. İlk zamanlar insan kabullenemiyor. Bazen gece bile mezarlığa gelmek istiyorum. Ama gelmeye durum olmuyor. Ülkeme dönmemi istiyorlar, çocuklarım burada nasıl gideyim. En azından oğlumun biri hayatta, onunda bana ihtiyacı var. Birbirimize ihtiyacımız var. Kendi ayaklarımızın üzerinde durmasını istiyorum. Oğlum neredeyse bende orada olurum” ifadelerine yer verdi.

Dönmez’in çocuklarından geriye mutlu günlerinde çektiği video ve fotoğraflar kaldı.