Bugün Resmî Gazete’de yayımlanan Özel Öğretim Kurumları Yönetmeliği’nin 52/A maddesindeki değişiklik, eğitimde eşitliği ve laiklik ilkesini doğrudan tehdit eden yeni bir adımı ortaya koymuştur.
Yeni düzenleme ile artık yalnızca kamu yararına çalışan dernekler ve vergi muafiyetli vakıfların kuruculuğunda açılan, öğrencilerini ücretsiz okutan okullarda ortaokul düzeyinde yatılılık hizmeti verilebilecektir. Siyasi iktidar, eğitimin ayrılmaz parçası olan barınma hakkının devlet sorumluluğunu omuzlarından atarak, bu alanda vakıf–dernek adı altındaki tarikatlara yeni alanlar açmaya devam etmektedir.
Bu çağda hala çocuk yaşta yatılı okul ve yatılı öğrenci kavramlarını konuşuyor olmamız, başlı başına bir yoksulluk göstergesidir. Çünkü en iyi okul, çocuğun evine en yakın olandır.
Her çocuk yaşadığı yerde, güvenli ve nitelikli okullara erişebilmelidir. Derslik ihtiyacını karşılamayan, yeterli okul yapmayan devlet, çocuklarımızı yatılılığa ya da vakıf–dernek yurtlarına mecbur bırakmaktadır.
YİBO ve PİYO’lar Kapatıldı, Boşluğu Tarikatlar Dolduruyor
Geçmişte, taşımalı eğitim politikası çerçevesinde, uzak bölgelerdeki öğrenciler için Yatılı İlköğretim Bölge Okulları (YİBO) ve Pansiyonlu İlköğretim Okulları (PİYO) açılmıştı.
Aslında ideal olan bu okullara ihtiyaç duyulmamasıdır; her öğrencinin kendi mahallesindeki okulda eğitim görmesidir. Ama bu mümkün değilse, devletin güvencesiyle ve çok uzak olmamak koşuluyla ulaşım hizmeti sağlanmalıdır.
YİBO ve PİYO’lar en azından devletin güvencesi altında güvenli barınma ve beslenme imkanı sunuyordu. Öğretmenler aynı pansiyonlarda kalıyor, görev yapacak kadrolar titizlikle seçiliyordu. Ancak bu kurumlar da kapatıldı. Devlet geri çekilirken, boşluğu tarikatların ve cemaatlerin açtığı yatılı kurumlar doldurdu.
Kamu Kaynaklarıyla Tarikatlara Alan Açılıyor
Yeni düzenleme ile ortaokul düzeyinde yatılılık hizmeti, yalnızca vakıf ve dernekler eliyle sağlanacaktır. Bu durum, kamusal bir görevin özelleştirilmesi değil, daha da vahimi, çocuklarımızın doğrudan ideolojik yapıların denetimine terk edilmesidir.
Devlet, okul ve derslik yatırımı yapmayarak, öğrencilerin en temel ihtiyaçlarını karşılamayarak aslında mecburi istikamet çizmiştir:
• Çocuklarımız kamu kaynaklarıyla beslenen tarikat yurtlarına yönlendirilmektedir.
• Aileler, “başka çarem yok” diyerek bu yapılara mecbur bırakılmaktadır.
Bugün izin verilen vakıflar, yarın çeşitlenebilir. Gerici ya da bölücü yapıların bu kapsama girmesi işten bile değildir.
• Eğitim yalnızca ders değil; barınma, beslenme ve ulaşım da eğitimin ayrılmaz parçasıdır.
• Çocuk yaşta yatılılık, eğitime erişimdeki yoksulluğun göstergesidir.
• Devletin geri çekildiği yerde boşluğu tarikatlar doldurur.
• Çocuklarımızın laik, bilimsel ve güvenli eğitim hakkı ideolojik yapılara teslim edilemez.
Bu nedenle Eğitim-İş olarak söz konusu düzenlemenin iptali için yargı yoluna başvuracağız ve sürecin takipçisi olacağız.
Devlet, asli görevini yerine getirmeli; her öğrencinin en yakınındaki okulda güvenli koşullarda eğitim görmesini sağlamalıdır. Çocuklarımızın geleceği, tarikatların değil Cumhuriyet’in güvencesi altında olmalıdır.
Eğitim devletin görevidir; devredilemez, ihmal edilemez!