25 Kasım Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele Günü
Türkiye’de kadınların güvenli bir yaşam sürdürememesi, evde, sokakta, iş hayatında şiddet ve tacizin her türlüsüyle karşı karşıya kalması insan hakları ihlalidir.
Eğitim-İş olarak; toplumun her alanında kadın erkek eşitliğinin sağlanması, kadına yönelik şiddetin ve kadın cinayetlerinin son bulması, kadınların ve kız çocuklarının kendilerini güvende hissetmeleri için İstanbul Sözleşmesi’ne geri dönülmesi, 6284 sayılı kanunun etkin uygulanması ve ILO C190’ın imzalanması gerektiğini bir kez daha ifade ediyoruz. Biliyoruz ki şiddeti durdurmanın yolu suçluların caydırıcı cezalar alması ve mağdurların korunmasıdır. Bu da ancak etkin hukuki düzenlemeler ve uygulamalar ile mümkündür.
Raporu İncelemek İçin Tıklayınız
EŞİT VE ÖZGÜR BİR DÜNYA İÇİN KADINA KARŞI ŞİDDETE HAYIR!
25 Kasım 1960, Dominik Cumhuriyeti’nde faşist Trujillo Hükümeti’ne karşı mücadele veren Mirabel kardeşlerin vahşice katledildiği karanlık bir gün olarak tarihe geçmiştir. Birleşmiş Milletler, bu acı olayı unutturmamak ve kadın hakları mücadelesine dikkat çekmek amacıyla 1999 yılında bugünü “Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Dayanışma Günü” ilan etmiştir.
Kadına yönelik şiddetle mücadele, Türkiye’nin taraf olduğu uluslararası sözleşmeler ve Birleşmiş Milletler kararları doğrultusunda, devletin birincil sorumluluklarından biridir. Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 17. maddesi, “kişinin dokunulmazlığı, maddi ve manevi varlığını” güvence altına alırken, hiçbir bireyin “insan onuruyla bağdaşmayan bir cezaya veya muameleye tabi tutulamayacağını” açıkça belirtmektedir. Ancak kadına yönelik şiddetin artışı, bu anayasal güvencelerin kâğıt üzerinde kaldığını göstermektedir. OECD ülkeleri arasında Türkiye, kadınların erkekler tarafından en fazla şiddete maruz kaldığı ülkedir. Buna rağmen herhangi bir yasal düzenlemenin yapılmaması ya da var olan yasal düzenlemelerin etkin biçimde uygulanmaması kadına yönelik şiddetin her geçen gün katlanarak artmasını beraberinde getirmektedir.
Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu’nun verilerine göre 2025 yılının ilk 10 ayında Türkiye’de 235 kadın öldürülmüştür. Bu tablo, iktidarın kadınları değersizleştiren, cinsiyet eşitliğini hedef alan ve kadını ikinci cinsiyet olarak gören politikaların doğrudan sonucudur.
Türkiye, 2011’de İstanbul’da imzaya açılan İstanbul Sözleşmesi’ni imzalayan ilk ülke olmasına rağmen 2021 yılında sözleşmeden çekilerek, kadınların yasal ve sosyal güvencelerini ciddi biçimde zayıflatmıştır. İstanbul Sözleşmesi, kadına yönelik şiddeti önlemede uluslararası bir rehber niteliğindeyken ve devletlere bağlayıcı yükümlülükler getirirken, bu sözleşmeden çıkılması, şiddet gören kadınların başvurabileceği mekanizmaları etkisizleştirmiş, kadın cinayetlerinin artışına zemin hazırlamıştır. Bu adım, kadınların can güvenliğini hiçe sayan bir anlayışın yansımasıdır ve toplumsal eşitlik mücadelesine vurulmuş bir darbedir.
Bugün Türkiye’de kadınlar; evde, sokakta, iş hayatında, kampüslerde ve toplumsal hayatın her alanında şiddetin, tacizin, mobbingin ve ayrımcılığın çeşitli biçimleriyle karşı karşıyadır. Bu durum açıkça bir insan hakları ihlalidir ve devletin birincil sorumluluğunu ihmal ettiğinin açık göstergesidir.
Eğitim-İş olarak taleplerimiz nettir;
• Toplumun her alanında kadın-erkek eşitliğinin sağlanması, kadına yönelik şiddetin ve cinayetlerin son bulması için derhal İstanbul Sözleşmesi’ne dönülmelidir.
• 6284 sayılı kanun tavizsiz ve etkin şekilde uygulanmalıdır.
• Çalışma yaşamında psikolojik ve fiziksel şiddetin önlenmesi için ILO C190 sözleşmesi imzalanmalıdır.
Biliyoruz ki şiddeti durdurmanın yolu suçluların caydırıcı cezalar alması ve mağdurların korunmasıdır. Bu da ancak etkin hukuki düzenlemeler ve uygulamalar ile mümkündür.
Eğitim-İş olarak, ‘25 Kasım Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele Günü’ne özel hazırladığımız rapora ulaşmak için tıklayınız;
